Dag van de LSD & Psychedelica: Bicycle Day

Iedereen zit met de handen aan het gezicht. Waarom dat nou zo boeiend is in een blog over LSD? Op 19 april, ruim 80 jaar geleden, stapte Dr. Albert Hofmann ‘s middags op de fiets naar huis na een dag werken in het Zwitserse Sandoz laboratorium. Hofmann had die dag een onbekend goedje gemorst over zijn hand. Dat goedje bleek LSD te zijn.

In dit Artikel

Bicycle Day & de Ontdekking van LSD

Op een zonnige lentedag in 1943 stapte Albert Hofmann na een lange werkdag op de fiets naar huis. De Zwitserse wetenschapper deed jarenlang bij het Sandoz laboratorium in Basel onderzoek naar medicinale stoffen in schimmels die op roggen en andere graansoorten groeiden. Tijdens zijn research stuitte Hofmann op een chemische substantie die we nu kennen als LSD-25. Niet bewust, want de enige reden dat LSD werd ontdekt is omdat Hofmann het deze bewuste dag per ongeluk over zijn hand had gemorst.

Je bent je er niet van bewust, maar je zit vaker dan je denkt met je handen aan je gezicht. Hofmann had LSD gemorst op zijn hand, maar smeerde het waarschijnlijk langs zijn mond. Het resultaat? Tijdens de fietstocht naar huis voelt Albert zich vrolijk, rusteloos en licht duizelig. Bij thuiskomst gaat hij maar even liggen en zakt hij weg in een aangename roes, vol extreme visualisaties. In een droomachtige staat ziet hij fantastische beelden in een intens spel van kaleidoscopische kleuren. Albert Hofmann is per ongeluk de ontdekker van LSD geworden. Hofmann ging daarna de geschiedenis in als vooraanstaande onderzoeker naar allerlei psychedelica en werd een sleutelfiguur in het verspreiden van de boodschap dat deze drugs ook persoonlijke voordelen kunnen bieden. Daarom vieren we op 19 april Bicycle Day, naar de dag dat LSD op de fiets werd ontdekt.

Wat is LSD?

LSD is de bekende maar omstreden psychedelische partydrug uit de flower-power tijd. Maar zo begon het niet. LSD werd in het leven geroepen als medicijn in de psychiatrie onder de naam Delysid in 1947. Volgens kranten en de eerste televisies groeide LSD in de jaren ‘50 aan populariteit in de geestelijke gezondheidszorg. Het werd immens populair in de jaren ‘60 omdat ook gezonde mensen het gingen gebruiken. LSD werd snel hét middel om in een psychedelische roes te komen.

LSD is een afkorting voor Lysergsäure-diethylamid; Duits voor lysergeenzuurdi-ethylamide. In the party scene wordt LSD ook wel Acid genoemd. LSD-25 is een chemische verbinding die een half uur na inname een stevige psychedelische trip veroorzaakt die acht tot twaalf uur duurt. In de Verenigde Staten, in de tijd van de Vietnamoorlog, verkondigen sommige prominente figuren als Timothy Leary openlijk dat het een goed idee was om LSD te nemen en niet naar het front ten strijde te trekken. Turn on, tune in, drop out was zijn gevleugelde uitspraak. Toenmalige president Richard Nixon noemde Leary om die reden “de gevaarlijkste man in Amerika”. Velen beschuldigen Leary van het verbod op LSD en andere psychedelica. Door dat verbod lag het onderzoek naar alle psychedelica tientallen jaren stil.

MK-Ultra, Remote Viewing & Experimenten van de Amerikaanse Overheid

In 1953 werd in het grootste geheim een grootschalig project gestart door de CIA, de spionagetak van de Amerikaanse overheid. Het doel was om middelen en methodes te ontwikkelen om mensen aan het praten te krijgen. In de Koude Oorlog zocht men namelijk naar andere manieren om aan informatie van de tegenpartij te komen. LSD speelde een grote rol, omdat het werd gebruikt om mensen te hersenspoelen en geestelijk te martelen. In 1977 kwamen er 20.000 documenten naar buiten waaruit bleek dat de CIA dit ook deed bij mensen die niets met de oorlog te maken hadden. Er werd tegen hun wil op ze geëxperimenteerd. Zo was er een vroeg proefpersoon die 174 dagen achter elkaar iedere dag een dosis LSD kreeg toegediend zonder het te weten. Operation Midnight Climax is een bizar voorbeeld, waarbij diverse bordelen werden opgezet met spiegels waar je door 1 kant heen kunt kijken. Zonder dat ze het wisten, werden de hoerenlopers gedrogeerd met LSD, gefilmd en bestudeerd.

Maar het kan nog gekker. In andere experimenten van de CIA werden getrainde mensen onder invloed van LSD in een tank met water gestopt. Oordoppen in, oogkleppen op… Het idee was dat ze met enige instructie met hun bewustzijn buiten het lichaam konden treden en verplaatsen naar waar ook ter wereld. Dit op afstand waarnemen of remote viewing bleek zelfs enige interessante resultaten op te leveren, maar LSD werd al snel bestempeld als onvoorspelbaar.

De praktijken van de CIA waren voor een groot deel ongrondwettig en moesten stoppen wegens zorgen over mensenrechten.

Klassieke Psychedelica

Omdat LSD vroeg in de vorige eeuw is ontdekt en vervolgens goed is onderzocht, noemen we LSD één van vier klassieke psychedelica. LSD, psilocybine, mescaline en DMT veroorzaken allemaal vergelijkbare hallucinaties. Van de klassieke psychedelica, is LSD de enige stof die exclusief in het laboratorium wordt bereid. Psilocybine is de werkzame stof in paddo’s en magic truffels. Mescaline die van peyote, san pedro en peruvian torch cactussen. Mescaline heeft ook een synthetische variant die wordt gemaakt in het lab. Tot slot hebben we DMT. DMT is het actieve ingrediënt in het traditionele Ayahuasca brouwsel. Er bestaat ook een chemisch bereide variant die kan zorgen voor een zeer intense, maar kort durende trip na inhalatie.

Is LSD Legaal?

LSD is geen legale drug - in geen enkel land. Eén van de redenen is dat LSD ontiechelijk geconcentreerd is. Slechts 25 microgram (dat is 25 duizendste van een milligram) is genoeg om de effecten al te voelen. Dat maakt LSD één van de meest potente drugs die er bestaan. Je kunt je dus voorstellen dat deze potente drug bijzonder lastig te doseren is en dat alleen mensen met fijn afgestelde meetapparatuur LSD kunnen maken. Dat maakt LSD beslist geen partydrug - hoe kun je er immers vanuit gaan dat het precies de juiste dosering is? Bovendien zijn de effecten van LSD en andere hallucinogene psychedelics eigenlijk beter geschikt voor een setting die rustgevend is en die wordt begeleid met een nuchtere tripsitter. Hoe je zo’n trip veilig doorbrengt lees je in deze blog.

Wat doet LSD?

LSD is een sterk hallucinogeen stofje. Het veroorzaakt eerst een gevoel van welbehagen en ontspanning, vaak gevolgd door een intense lachkick en gekke ideeën. Je vraagt je bijvoorbeeld af waarom je armen aan de buitenkant van je lichaam zitten. Een LSD-trip gaat al vlug over in een kleurrijke ervaring waarin je langzamerhand loskomt van de realiteit. Je weet tijdens de piek die 3 uur na inname op komt zetten vaak niet meer wat echt is en wat een hersenspinsel is. LSD veroorzaakt een vervorming van je perspectief en je zintuigen werken anders. Bij een hogere dosering zal je stevige hallucinaties ervaren en je voelt je versmolten met objecten. Patronen en intense kleuren vullen je blikveld met je ogen open en met je ogen dicht wordt je in een totaal andere wereld gezogen waar je vreemde wezens en confronterende gedachten tegenkomt. Op al deze vlakken is LSD vergelijkbaar met de effecten van paddo's en magic truffels.

Hoe LSD Nemen?

LSD cirkelt rond op een eetbaar papiertje. Zo’n LSD zegel is voorzien van een bepaalde hoeveelheid LSD en door het simpelweg op de tong te leggen absorbeert de tong de acid. In de jaren ‘60 en ‘70 was het populair om op suikerklontjes verzadigd met LSD te zuigen. LSD wordt tegenwoordig ook veel als verdunde vloeistof in een ampul verkocht. Mensen druppelen het zelf op een postzegel of nemen het als liquid in, maar je kunt ook zelf suikerklontjes verzadigen.

LSD Voor- en Nadelen

Vergelijk je LSD vs Paddos? Dan kun je kijken naar de voor- en nadelen, maar ook de gevaren van LSD.

+ Omdat LSD-25 een vaste waarde heeft, is de potentie van LSD altijd hetzelfde. Natuurproducten als paddo’s, magic truffels en mescaline cactussen bevatten variabele hoeveelheden werkzame stoffen, terwijl 100 microgram LSD onder bepaalde voorwaarden altijd hetzelfde effect veroorzaakt.

+ LSD is erg makkelijk te consumeren. Paddo's en vooral truffels eten kan soms een vervelend klusje zijn door de smaak en de hoeveelheid. LSD is een zegel innemen en klaar.

+ LSD veroorzaakt voor zover bekend weinig misselijkheid. Maar je kunt je wel draaierig en duizelig voelen waardoor je wel misselijk wordt. Andere hallucinogenen veroorzaken een ongemakkelijk gevoel in de maag, mede omdat je er wat meer van binnen moet krijgen om een effect uit te lokken.

+ LSD, maar ook paddo’s en magic truffels zijn niet lichamelijk verslavend. Dat komt omdat we een tolerantie opbouwen voor deze stoffen die minimaal een week nodig heeft om weer helemaal af te breken.

- In vergelijking met paddo’s en magic truffels is misschien wel het belangrijkste nadeel van LSD dat het nergens ter wereld legaal te verkrijgen is. Er zijn wereldwijd genoeg mogelijkheden om paddo kweeksets en magic truffels online te kopen.

- Paddo’s en magic truffels zijn natuurproducten. Voor veel mensen een meer geruststellende gedachte dan een drug als LSD dat door mensenhanden gesynthetiseerd is in een laboratorium.

- LSD is, omdat het zo sterk geconcentreerd is, lastig te doseren. Vooral in het illegale circuit is daarom lastig te bepalen wat de dosis per eetbaar papiertje of LSD zegel is. Paddo’s en magic truffels zijn eenvoudiger te doseren, aangezien je ze gewoon op kunt eten. Bovendien is er een goede paddo's en truffels dosering calculator te vinden waarmee je altijd de juiste hoeveelheid truffels of paddo’s kunt afwegen.

- Omdat LSD alleen via het illegale circuit te krijgen is, weet je niet zeker of de LSD zegel überhaupt LSD bevat. 25x-NBOMe, DOI en DOB zijn veel goedkopere stoffen die met regelmaat aan worden getroffen in de LSD zegel. Test je zegel daarom altijd met een LSD drugstest voordat je hem inneemt.

LSD molecuul

LSD Trip VS. Trippen op Paddo’s en Truffels

Wat is nu het verschil tussen een LSD trip en trippen op magic truffels en paddo’s? Een veelgehoorde vraag, dus wij gaan hem proberen te beantwoorden. We hebben gebruikers om ervaringen gevraagd en deze naast onze eigen bevindingen gelegd. Zoals ervaren psychonauten zullen beamen: een trip op LSD of magic mushrooms valt eigenlijk niet te omschrijven. Toch zetten we de meest opvallende verschillen op een rij.

• Het meest logische verschil is de manier van innemen. Paddo’s en truffels eten vinden veel mensen niet bepaald plezierig. Ze zoeken allerlei manieren om de magic mushrooms te eten, zonder de smaak ervan te proeven. Voorbeelden zijn paddo thee, als additief op een hamburger of door de soep. Bij LSD is dat allemaal niet nodig. Je legt simpelweg een zegel op je tong, neemt een druppel LSD vloeistof of doet het op een suikerklontje. LSD heeft weinig smaak en is daardoor stukken makkelijker in te nemen.

• De manier waarop LSD inwerkt verschilt sterk ten opzichte van paddo’s en truffels. Dat komt ten eerste omdat het vaak langer kan duren voordat LSD gaat werken. Paddo’s en truffels voel je meestal al na 45 minuten. In sommige gevallen kan het bij LSD tot wel 90 minuten duren. Daarnaast wordt van LSD vaak gezegd dat het fijner inwerkt. Daarmee bedoelen we dat je niet zo zeer in één keer de trip in gaat. Bij LSD gaat het inwerken heel geleidelijk. Vaak denk je dat de LSD trip op een hoogtepunt is, terwijl de piek nog even op zich laat wachten. Bij paddo’s en truffels heb je vaak een moment waarop je echt denkt: nu ben ik aan het trippen. Bij LSD wordt dat moment vervaagd.

• Veel gebruikers merken het aparte gevoel in het lichaam. Dit is niet per se een onaangenaam gevoel, maar het kan wel vreemd zijn. Vooral bij gebruikers die LSD voor het eerst proberen. Uitspraken variëren van “het lijkt alsof de LSD overal in mijn bloed zit”, tot “alsof de LSD van binnen in mijn lichaam naar buiten wilt”. Met dit gevoel bedoelen we niet de verbondenheid met de natuur en de aarde. Dat is iets dat alle psychedelica gemeen hebben. Het gaat hier meer om een constant aanwezig gevoel in je lichaam tijdens de trip.

• Een veelgehoorde ervaring bij een LSD trip is de welbekende gloed. Bij een hoge dosis paddo’s of truffels kun je dit ook ervaren, maar bij LSD komt dit al op bij een lage dosis. Het lijkt dan als het ware alsof er om alles een gloed te zien en te voelen is. Zowel om je lichaam, als om de bomen en het meubilair in je huis. Het geeft een soort warmte af en het lijkt alsof alles ademt.

• Het tijdsbesef kan tijdens een LSD trip sterk worden beïnvloed. Met name wanneer je een hoge dosis tot je neemt. Dat komt omdat LSD erg lang kan duren. Waar een trip op paddo’s of truffels meestal na 4 tot 6 uur wel voorbij is, kan een LSD trip 6 tot wel 12 uur duren. Na verloop van tijd ben je alleen nog bezig met het trippen en is de klok niet meer belangrijk voor je. Een veelgehoorde ervaring is dat het soms lijkt alsof het trippen ‘normaal’ wordt als het zo lang duurt. Je hebt dan het gevoel dat de ‘trip wereld’ de normale wereld is. Voor sommige mensen is dit angstig. In zo’n geval moet je altijd beseffen dat de trip altijd weer over gaat. Een tripsitter kan je daarbij helpen.

Conclusie: LSD proberen? Kies een Alternatief!

Aan LSD kleeft een rijke historie die niet alleen maar de flower power positiviteit is waarmee de stof vaak wordt geassocieerd. LSD kopen? Ook dat gaat gewoon weg niet op een legale manier. Een beter alternatief voor LSD is magic truffels. Direct klaar om in te nemen en truffels kun je gewoon online kopen. Magic truffels zorgen net als paddo’s voor intense effecten, dus ga respectvol om met deze krachtige smartdrugs.

We hebben het nog niet gehad over LSA, de natuurlijke tegenhanger van LSD. Deze stof ontstaat van nature in de zaden van Morning Glory en Hawaiian Baby Woodrose. Dat zijn kleurrijke bloemen die ook niet zouden misstaan in je eigen psychedelische tuin!

Meer weten over LSA en de kracht van Hawaiian Baby Woodrose? Lees dan deze blog en bepaal zelf of je wilt microdosen of keihard uit je bol wilt met een hogere dosering.